سفر حج سفر الی الله

در ادامه مطالب قسمتی ازاسرارحج را مطالعه فرمایید.

سفر حج ‌، سفر الی الله

باید متوجه اعمال خودتان باشید ، پاسداری از خودتان بکنید و این سفر را سفر الی الله حساب بکنید و بدانید که با این سفر ممکن است که شما یــــک آبروی بسیار زیاد پیش خدا تبارک و تعالی پیدا کنید و ممکن است خدای نا خواســــته سقوط کنید .
توجه داشته باشید که سفر حج،سفر کسب نیست ،سفر تحصیل دنیا نیست ، ســفر الی الله است شما دارید به طرف خانه خدا میروید ؛ تمام اموری که انجام میدهـید
بطور الهیت باید باشد . سفرتان اینجا که شروع میشود سفر بسوی خدای تــبارک وتعالی است . باید مانند انبیاء علیهم السلام و بزرگان دین ما که در تـــمام زمـان حیاتشان مسافرتشان الی الله بوده است و از آنچه که در برنامه وصول الی الله بوده یک قدم تخلف نمی کردند ، شما هم وفود الی الله داشته باشید و درمیقات کـه میروید لبیک به خدا گویید ، یعنی تو دعوت کردی و ما اجابت . مــبادا عملـــی انجام دهید که خدای تبارک و تعالی بفرماید که خیر ، شما را من قــبول ندارم برای اینکه شما اسلامی نیستید . مبادا این سفر را سفر تجارت قرار بدهیـد و امور تجاری را در این سفر مطرح باشد. . این سفر الهی را آلوده به دنیا نکنید.

امام خمینی (‌س )

برای بشر امکان پذیر نیست مصالح و علل واقعی احکام فرعی یا فروع احکام را شناسایی کند; و جز شارع مقدس و واضع این احکام کسی نمی تواند به چنان مصالحی واقف گردد; اگر دانشمندان مزایا یا حکمت هایی برای احکام شرع خاطر نشان می شوند باید آنها را صرفاً حکمت های احکام یاد شده تلقی کرد نه علت های واقعی.

مسأله حج چنانکه دیدیم با سوابق ممتدی که در ادیان دیگر آسمانی دارد در اسلام با کیفیتی عالی امضا شد، هیچکس حتی دشمنان اسلام نمی توانستند و نیز نمی توانند فواید و سازندگی مادی و معنوی حج را نادیده گرفته و یا آنها را انکار کنند. حتی مخالفان اسلام نوشته اند: حج عاملی مؤثر برای ایجاد وحدت و همبستگی، و فرصتی است بسیار عالی برای اینکه میان پیروان قرآن پیوندی مبارک به هم رسد و آنان را به هم مربوط سازد.

حج عبارت از اجتماع و گردهم آیی شمار بسیار زیادی از مسلمین و پیروان قرآن کریم که در عصرما از رقم میلیونی متجاوز است، بیش از یک میلیون مسلمان از نواحی مختلف گیتی از پنج قاره دنیا به سرزمین مکه در موسم حج روی می آورند که از نژادهای گوناگونی هستند. همه در یک سرزمین و یک کانون در کنار خانه خدا با جسم و جان و تمام وجود به ندای پروردگار خود لبیک می گویند، در حالیکه همگی آنها تمام چیزهایی را که ممکن است دستاویز مباهات بر دیگران باشد رها کرده با پوشاکی ساده و یکنواخت و با نوعی تساوی و برابری مادی و معنوی دقیق در کنار هم قرار می گیرند که نمی توان نظیر آن را در هیچ گردهم آیی، در هیچ سرزمینی جستجو کرد. مساوات و برابری در همه چیز که فرمانروا و فرمانبر، ثروتمند و فاقد ثروت، عرب و ترک، افغانی و ایرانی، هندی و سودانی، حبشی و چینی، اروپایی و آفریقایی، آمریکایی و آسیایی همه وهمه را در یک رده قرار داده و میان سفید پوست و رنگین پوست کمترین تفاوتی در اعمال و مناسک آنها دیده نمی شود، و وحدت شگفت آوری بر تمام اوضاع و احوال درونی و بیرونی آنها حاکم است. همه آنها ـ علیرغم چنان تفاوت های منطقه ای و چهره و قیافه و اندام و اختلاف طبقاتی ـ چشم و دل را به یک نقطه می دوزند. اینان از خانواده و میهن و زاد بوم و ثروت و مقام و منصب و کلیه تعلقات گسستند، دریاها را درنوردیدند، بیابان ها را پیمودند، سینه فضا را شکافتند و رنج سفری بس دشوار را بر خود هموار ساختند، و از رسوم و عادات و تشریفات بومی و محلی و منطقه ای دست نهادند، و از خواب و خوراک و لباس خود کاستند، و بالاخره روابط خود را از دنیای مادیت بریدند، و همچون روز محشر با پوششی بسان کفن گرد هم آمدند

بی تردید با چنان کیفیت، شعاع نورانیتی که از باطن و جان و درون آنان برمی خیزد و این نورانیت را متوجه نقطه مشترک می نماید آنهم در حالیکه با اوضاع و شرایط و هیئتی هماهنگ و در عین حال ساده و بی آلایش توأم است مسلماً می تواند امت و ملتی را بیافریند که بنیانگذاران مجد و عظمت برای بشریت باشند.

در چنین نقطه ای است که بشر می تواند معنای «الله اکبر» را درک کند و بازیابد که قدرت خدا از هر قدرتی قویتر و خدا از هر چیزی بزرگتر و حتّی بزرگتر از آن است که بگوییم او بزرگتر است.

در این نقطه و در میان چنان جمعیت انبوه و اجتماع عظیم هر ناظری به خوبی می فهمد که حج بزرگترین و قوی ترین شعار توحید، و ضامن انسانیت و آزادی از هر گونه قید و بند مادی، و مهمترین عامل ارتباط و پیوستگی، و مآلاً ایجاد همبستگی میان مسلمین شرق و غرب عالم است.

هر مسلمان و دوستدار پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ مشتاق و شیدای دیدار سرزمینی است که آن حضرت در آنجا زاده شد، و در همان سرزمین مبارزه خود را با شرک و بت پرستی و جهل و استبداد آغاز کرد، هر نقطه ای در این سرزمین یاد آور رویدادهای مهم و درخشان اسلامی است که جای جای آن می تواند مایه عبرت و پند برای دیدار کنندگان آن باشد، سرزمینی که در نگاه ناظر آن، دور نمای قربانی ها و فداکاری های راه توحید و نیکبختی را به تصویر می کشد.

این توحید همزمان با اجرای مراسم حج با وحدت در زمان و مکان و اعمال و نیات، و اعتقاد، جامه و مسکن و بالأخره با همه مظاهر توأم است و توحید را نوید می دهد.

امام سجاد ‹ع› روح معنوی حج را در نیتهایی که یک حاجی در موقع انجام اعمال دارد می بیند . توجه به رهنمودهای آن امام همام ما را به معنویت اعمال عمره و اسرار نهفته در آن بیشتر راهبری خواهد نمود.
1- هنگام نزول در میقات : بر این قصد باش که لباس کهنه از تن به درکنی و لباس طاعت و بندگی بر تن کنی .
2- هنگام کنار گذاردن لباسهای دوخته شده قصدت از بیرون کردن آن در واقع بیرون کردن ریا و نفاق و پاک کردن خود از آلودگی به موارد شبهه انگیز باشد.
3- هنگام غسل و شستن تن: در این فکر باشی که میخواهی گناهان خود را بشویی.
4- هنگام نظافت بدن: نیت کن که با نور توبه خالص خود را پاک کنی.
5- هنگام احرام بستن: بدان که هر چه احرام در یک محدوده خاص بعضی از امور حلال را برای مدتی بر تو حرام می کند اما قصد واقعی تو آن باشد که در مابقی عمر آنچه را که خدا بر تو حرام کرده بر خود حرام کنی و گرد آن نگردی.
6- هنگام بستن عقدحج: قصد کن که کلیه عادات و پیمانهای خلاف رضای خداوند را کنار بگذاری.
7- هنگام اقامه دو رکعت نماز : بر این فکر و اندیشه باش که نماز بهترین اعمالو بهترین وسیله تقرب است پس با آن به خداوند نزدیکی بجوی و بدنبال کسب رضا و قرب او باش.
8- هنگام گفتن لبیک : قصد کن که از این پس فقط در موارد رضای حق به سخن بیائی و زبان را به گناه و معصیت باز نکنی.
9- هنگام ورود به حرم: تصمیم بگیر که غیبت کلیه مسلمانان را بر خود حرام کنی و خودرا بدان نیالایی.
10- هنگام طواف:قصد کن که از همه چیزبسوی خدا فرار کنی و بر این اندیشه باش که خداوند به آشکار و نهان تو آگاهی دارد.
11- هنگام لمس حجرالاسود:بدان که با خدای خود دست میدهی که با این عمل حرمت بزرگی بر تو نهاده شده و بین تو و خدا تقرب حاصل شده است پس دقت کن از این پس با انجام اعمال حرام و مخالف رضای خدا این حرمت را نقض نکنی و احترامت را در آستان حق از دست ندهی .
12- هنگام ایستادن در مقام ابراهیم: بر این نیت باش که پس از این بر انجام تمامی دستورات خداوند پایدار باشی و با تمامی گناهان و معاصی مخالفت بورزی .
13- هنگام اقامه دورکعت نماز درپشت مقام ابراهیم : بر این نیت باش که پس از این نمازهای ابراهیمی بر پا کنی و با نماز بینی شیطان را به خاک بمالی .
14- هنگام حضور بر سر چاه زمزم : بانوشیدن از آن قصد کن که از این پس همیشه به انجام کلیه طاعات نظر داشته و چشم بر روی کلیه معاصی ببندی .
15- هنگام سعی بین صفا و مروه : قصد کن که ازاین پس همیشه بین حالت خوف و رجاه ( خوف از عدل خدا و عقوبت در قبال گناهان و امیدوار به عفو و رحمت خدا) باشی.
16- هنگام تقصیر بالای کوه مروه : قصد کن که خود را از ناپاکیها و مظالم بندگان پاک کنی وحقی از کسی بر تو نمانده باشد .
17- هنگام طواف نساءو نماز طواف: که مکمل حج است باید نیت آن داشته باشی که از آن به بعد واجبات را ادا کنی و فقط به دنبال اعمالی باشی که تو را به حضرت حق نزدیک و نزدیک تر کند.