اخلاق را از محمد (ص) بیاموزیم

احمد صیام روؤفی

حضرت علی مرتضی (رض) فرموده است رسول الله صلی الله علیه وسلم از شخص یهودی مقروض (قرضدار) بود، و یهودی دَین (قرض) خود را از آن حضرت مطالبه کرد؛ آن حضرت فرمود: اکنون ندارم، و مرا مهلت ده...

 

حضرت علی مرتضی (رض) فرموده است رسول الله صلی الله علیه وسلم از شخص یهودی مقروض (قرضدار) بود، و یهودی دَین (قرض) خود را از آن حضرت مطالبه کرد؛ آن حضرت فرمود: اکنون ندارم، و مرا مهلت ده. یهودی در حالیکه عصبانی بود جلو آمد و مانع رفتن آن حضرت صلی الله علیه وسلم شده و گفت: شما را نمی گذارم بروید مگر اینکه دَین (قرض) مرا بپردازید. آن حضرت (ص) فرمود حق از آن شماست و من هم به نزد شما می نشینم. آن حضرت صلی الله علیه وسلم بناچار در آنجا نشست تا اینکه نماز ظهر، و عصر و مغرب و عشا را در آنجا ادا کرد و شب را گذرانده و نماز صبح را نیز بجا آورند، صحابه کرام با مشاهده این ماجرا، رنجیدند و یهودی را تهدید کردند. لکن آن حضرت صلی الله علیه وسلم از برخورد یاران خود نسبت به یهودی مانع شد. ولی صحابه عرض کردند یا رسول الله چگونه می توانیم تحمل کنیم که شخص یهودی شما را در جلو چشمان ما حبس کرده، آن حضرت صلی الله علیه وسلم فرمود: پروردگارم مرا از ظلم به معاهده و غیره منع فرموده است. مرد یهودی با مشاهدهء چنین حالت گفت: (اشهد ان لا اله الا الله و اشهد انک رسول الله) مشرف به اسلام شده و نصف سرمایه خود را صدقه داد و به خدا قسم یاد کرد که مقصد از حبس آزمایش و مطالعه صفات آن حضرت صلی الله علیه وسلم بود، آیا صفاتی که در تورات خوانده ام در وجود شما محقق و ثابت است یا خیر حالا یقین می دانم که شما همان رسولی هستید که در تورات این الفاظ را خوانده ام که: «رسول خدا در مکه متولد می شود، بطرف مدینه طیبه هجرت می کند و حکومتش در شام قایم می گردد، تند خو نیست و چون دیگران سر وصدا نمی کند و در بازار ها نیز فتنه و آشوب بپا نمی نماید و از فحش و بی عفتی به دور خواهد بود» البته آن مرد خیلی سرمایه دار داشت که نصف سرمایه اش بسیار زیاد بود... 

خُلق خوش خلق را شکار کند عقل از این بیشتر چه کار کند

سبحان الله! نمی شود از اخلاق پیامبر صلی الله علیه وسلم در این صفحه کوچک یاد آوری کرد. داستان مشهور از آن شخص یهودی که با پیامبر صلی الله علیه وسلم عداوت و کینه داشت خاکروبه های خانه اش را نگاه می داشت. هرگاه پیامبر صلی الله علیه وسلم از زیر خانه آن شخص عبور می کرد، آنرا بر پیامبر صلی الله علیه وسلم می افشاند (می تکاند) روزی از قضا این شخص (یهودی) مریض شد، چند باری که پیامبر صلی الله علیه وسلم از آنجا عبور کرد کسی خاکروبه را نیفشاند (نتکاند) پیامبر صلی الله علیه وسلم داخل آن خانه تشریف بردند؛ و مشاهده کرد که آن شخص در بستر بیماری افتیده است با دیدن پیامبر صلی الله علیه وسلم اشک از چشمانش جاری شد و با صدای پر از گریان بلند صدا کرد: اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول الله... خیلی شرمیده بود که حتی به سیمای نورانی پیامبر دیده نمی توانست، پیامبر صلی الله علیه وسلم او را تسلیت و بشارت داده و برایش دعا کردند...

ولی متأسفانه بسیاری از مردم به اخلاق اسلامی توجه ندارند و یا واضح تر بگویم اصلاً اخلاق اسلامی ندارند. اندک ترین رنجشی را از برادر مسلمان خود طاقت ندارند... به گفتهء اقبال لاهوری (مسلمانان باید بخود بیایند و کافران به وحی) تا ما بخود نیاییم هرگز نمی توانیم دیگران را به وحی (قرآن) بیاویم خداوند به شما اجر بی پایان نصیب فرماید، و ذکر خیر شما را به ملایک نماید و در جمله دوستان خود اسم شما را بنویسد... (آمین) موفق باشید محتاج دعای خیر شما هستیم...

از خدا دان غلاف دشمن و دوست         که دل هر دو در تصرف اوست