توحید در حج

مسألة توحید از واضح ترین و مهمترین قضایایی شمرده می شود که رسول (ص) در حج به آن تأکید کرده و اهمیت آن را بیان نموده اند و از بارز ترین جوانبی که مسأله توحید در آن بوضوح بنظر می رسد مواردی را ذکر می کنیم:

الف - تلبیه: که شعار حج بوده، و متضمن افراد الله لا شریک در ملک و عبادت است و پیامبر الله  بعد از نیت داخل شدن در حج تا وقت مشاهدة خانة کعبه بطور مداوم تلبیه را تکرار می نمود.

جابر ابن عبداللّه انصاری رضی الله عنه کلمات تلبیه را از آن  حضرت این طور نقل می کند: (لبّیک الّلهمّ لبّیک، لبّیک لا شریکَ لکَ لبَّیک، إنَّ الحمدَ والنِّعمةَ لک والملکَ لا شریک لکَ)

ب - اهتمام خاص رسول الله  (ص) به اخلاص عمل: و دعای آن حضرت به حضور پروردگار که او را از ریاء و خود بینی به دور نگه دارد؛ چنانکه درحدیث انس رضی الله عنه آمده که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم در هنگام بستن احرام فرمودند: (الّلهم حجّة لا ریاء فیها ولا سمعة)

»ای بار الها! توفیق حجّی را می خواهم که ریاء و شهرت در آن نباشد.«

ج - خواندن سوره های اخلاص در دو رکعت طواف: امام ترمذی با سند صحیح روایت نموده که آن حضرت(ص) سوره های اخلاص (قل یا أیّها الکافرون -و- قل هو الله أحد) را در دو رکعت طواف قرائت نمودند.

د- تبلور جوانبی از توحید در نیایش آن حضرت بر بالای صفا و مروه: چنانکه جابر انصاری رضی الله عنه در حدیث طویلی حج ایشان را بطور مفصّل  بیان می نماید: (...بعدا بر تپة "صفا" بالا رفتند تا اینکه بیت الله را دیدند، رو به قبله نموده "الله" را به یگانگی یاد کردند و بزرگیش را بیان نمود و فرمودند: هیچ معبودی جز الله یکتا شایستۀ عبادت نیست، پادشاهی و ستایش برای او است، و او بر هر چیز توانا میباشد. . سه مرتبه این جملات و یا مشابه اینها را تکرار نمودند پس از آن به "مروه" آمده و اعمال و دعاهایی را که به صفا انجام داده بودند در مروه نیز تکرار نمودند)

هـ- نیایش توحیدی آن حضرت در عرفه، چنانکه در حدیث آمده: بهترین دعا، دعای روز عرفه است و بهترین دعای که من میگویم و پیامبران پیش از من گفته اند: (لا إله إلّا الله وحده، لا شریک له، له الملک وله الحمد وهو علی کلِّ شیئ قدیر) است.

با تأسف شدید امروزه هر بیننده متوجّه جهل و نادانی میشود که دامنگیر مسلمانها شده است، و همچنین مشاهده میشود که انواع بدعت ها و خرافات حتی در مراسم بزرگ و جهانی حج دربین مردم به چشم می خورد.

بدیهی است که مسئولیت عظیم ارشاد و راهنمائی مسلمانها بسوی اصل دین و حقیقت توحید که پیامبران به خاطر آن فرستاده شده اند و بر حذر داشتن آنها از همه انواع و اقسام شرک و بدعت به دوش علماء و دعوتگران میباشد.

اهمیت مسألة توحید و تقدیم آن برسایر ارکان عملی اسلام از سیرت پیامبر بزرگ اسلام است آنگاه که معاذ رضی الله عنه را بسوی "یمن" فرستادند برایش فرمودند: ایشان را به گواه‍ی بر کلمة توحید (لا إله إلّا الله) و براینکه من رسول الله  هستم دعوت بده، اگراین دعوت ترا پذیرفتند؛ آنها را بفهمان که خدای متعال در هر شبانه روز پنج نماز بر آنها فرض نموده است، و اگر این را نیز اطاعت کردند، به ایشان خبر بده که خدای بزرگ بر آنها صدقه در مالهایشان فرض گردانیده که از ثروتمندان شان گرفته شده به فقرا‍ی شان تقسیم میشود. 

پس چه جالب و لایق است برای حجاج محترم که خود بر توحید استوار باشند و خویشتن را داعی و حامل لوای توحید قرار دهند.