پیامکی به سوی خدا(۳)

پروردگار خوب و مهربانم سلام امروز به این جمله فکر می کردم که :

ما انسان ها بارها دعای تکراری میکنیم و اجابت نمیشود و می گوییم خدایا چرا؟و بارها

گناهان  تکراری انجام می دهیم و یک بار هم به خودمون نمی گوییم چرا؟

خدایا درک کردن این جمله و تفکر در آن را به ما بیاموز

پیامکی به سوی خدا(۲)

 

الهی... با خاطری خسته، دلی به تو بسته، دست از غیر تو شسته، در انتظار رحمتت نشسته ام... میدهی، کریمی... نمیدهی، حکیمی... می خوانی، شاکرم... میرانی، صابرم...

الهی احوالم چنان است که می دانی و اعمالم چنین است که می بینی... نه پای گریز دارم و نه زبان ستیز...

الهی، مشت خاکی را چه شاید و از او چه بر آید و با او چه باید...؟

دستم بگیر یا ارحم الراحمین...

پیامکی به سوی خدا

پیامک های زیبای سوی خدارادرادامه ببینید

دل نوشته های عاشقانه یک حاجی (۱)

یامکی به سوی خدا

منبع:کانون اسلام

توهین به آفتاب در دفاع از پیامبر اعظم

حقیقتا این سروده ی بسیار تاثیرگذار و زیبا چشمانم رو پر از اشک کرد و دقایق زیادی منو به گریه انداخت. این سروده ی بی نظیر رو حتما بخونید.

سرودهٔ‌ عبدالاحد تارشی افغانی

ای آسمان به رفعت تو خنده گر زند

گودالی از تبار دنائت زنسل گور

نالان نمی شوی؟!

اشعاری زیبا در رابطه باحج

اشعار مربوط به سفر معنوی حج

میعادگاه دوست- قبله دل‏ها- دعوت حق - مُجرم محرم -شب مشعر -  قبله ابروی تو  - حجّ واقعی - حریم کبریایی - راز عشق - وصف الحال حجاج - میـقـات - کعبه و مهمان حرم

اشعاری ازامام خمینی،قیصرامین پور،صبوری وژولیده نیشاپوری

اشعاررادرادامه مطالب مشاهده فرمایید.

غزلی ازجامی

بکعبه رفتم و آنجا هوای کوی تو کردم     جمال کعبه تماشا بیاد روی تو کردم

شعار کعبه چو دیدم سیاه دست تمنا      دراز جانب شعر سیاه موی تو کردم

چو حلقه درِ کعبه بصد نیاز گرفتم        دعای حلقه گیسوی مشگبوی تو کردم

نهاده خلق حرم سوی کعبه روی عبادت      من از میان همه، روی دل به سوی تو کردم

مرا بهیچ مقامی نبود غیر تو نامی       طواف و سعی که کردم به جستجوی تو کردم

بموقف عرفات ایستاده خلق دعا خوان      من از دعا لب خود بسته گفتگوی تو کردم

فتاده اهل منا در منا و مقاصد        چون جامی از همه فارغ، من آرزوی تو کردم

اهمیت حج

دریایی است حج ؛             

                                    موج خیز و گهر ساز .

           هرکه به ژرفای معارفش فرو رود و در اعماق حکمتهایش غواصی کند ، مرواریدهای گرانبها و بی بدیل به چنگ می آورد و هرکه بر ساحل به تماشا بایستد ، هرچند هم به گوهر نرسد ، اما تلاطم امواج و نسیم ساحل این دریا ، روحش را شاداب می نماید .

عشق کعبه

                                                                    ((عشق کعبه))

نامت ای کعبه همیشه به لبم                                         ز آتش هجر تو در تاب و تبم

عشقت انداخته سوزی به دلم                                                 که گواه است بر آن دود لبم

من به آهنگ حجازی همه شب                                              به سماع و می و رقص و طربم

کی به سر منزل مقصود رسم                                                  من که از قافله یک ره عقبم

کی به میقات کنم نیت پاک                                                  تا در اندیشه سیم و ذهبم

کی به تن جامه احرام کنم                                                     تا که پابست لباس و لقبم

کی به لبّیک دو لب باز کنم                                                    تا که آلوده لهو و لعبم

کی سبکبار کنم سعی و طواف                                    من که حمال حطام و حطبم

کی به ذی حجه روم زی عرفات                                  من که نشناخته طی شد رجبم

کی افاضه کنم از دشت وقوف                                        من که عاجز ز طی یک وجبم

کی به مسلخ بکنم ذبح عظیم                                                  تا ذبیح شهوات و غضبم

نُسک و بیتوته و رمی جمرات                                          در منا گر که کنم در عجبم

کی گذر از سر و از حلق کنم                                                   تا ز حلق سر و مو در تعبم

کی شوم مست می زمزم دوست                                             من که سرمست شراب عنبم

گر به خال سیه ت بوسه زنم                                                     شکر توفیق شود روز و شبم

بر درت هر چه زدم کس نگشود                                               تا که بستم در نام و نسبم

نا امید از همه اسباب شدم                                                      تا سبب ساز همو شد سببم

طی نکردم به خود این وادی عشق                                          کس فرستاد خدا در طلبم

از دل زخمیم  آمد  این شعر                                                    تو مپندار که اهل ادبم