نامه به مُنذِر بن ساوی حاکم بحرین

پیامبراکرم -صلى الله علیه وسلم- برای مُنذربن ساوی حاکم بحرین نیز نامه‌ای نوشتند و او را به دین اسلام دعوت کردند. این نامه را علاءبن حضرمی از سوی پیامبر گرامی اسلام به نزد مُنذر برد. مُنذر در پاسخ به رسول‌خدا -صلى الله علیه وسلم- چنین نوشت:

«اما بعد، ای رسول خدا! من نامهٔ شما را برای اهل بحرین قرائت کردم. بعضی از اهل بحرین اسلام را دوست داشتند و بسیار پسندیدند و به آیین اسلام درآمدند؛ بعضی نیز اسلام را خوش نداشتند. در سرزمین من مجوس و یهود نیز هستند. فرمان خودتان را در این ارتباط به من ابلاغ فرمایید!»

رسول خدا -صلى الله علیه وسلم- نیز در جواب او نوشتند:

«بسم‌الله الرحمن الرحیم. من محمد رسول‌الله إلى المُنذر بن ساوی. سلام علیک. فإنی أحمد إلیک الله الذی لا إله إلا هو، وأشهد أن محمداً عبده ورسوله. أمابعد: فإنی أذکرک الله عزوجل؛ فإنه من ینصح فإنما ینصح لنفسه، وإنه من یطیع رسلی ویتبع أمرهم فقد أطاعنی. ومن نصح لهم فقد نصح لی، وإن رسلی قد أثنوا علیک خیراً، وإنی قد شفعتک فی قومک، فاترک للمسلمین ما أسلموا علیه، وعفوت عن أهل الذنوب، فاقبل منهم؛ وإنک مهما تصلح فلم نعزلک عن عملک؛ و من أقام على یهودیة، أو مجوسیة فعلیه الجزیة» .

«بنام خداوند بخشنده مهربان. از محمد رسول‌خدا به منذربن ساوی، سلام بر تو؛ هر کس خیرخواه باشد، در واقع،خیر خودش را خواسته است؛ و هرکس فرستادگان مرا فرمانبردار گردد و از فرمانشان تبعیت کند، مرا فرمانبرداری کرده است، و هرکس خیرخواه آنان باشد، خیرخواه من است. فرستادگان من ذکر خیر تو را داشته‌اند، و من تو را در میان قوم و قبیله‌ات شفیع قرار داده‌ام؛ تو نیز برای اسلام‌آورندگانشان هر آنچه به هنگام اسلام آوردن داشته‌اند، واگذار؛ و من گناهنکاران آنان را بخشیده‌ام؛ تو نیز عذر آنان را بپذیر؛ و تو مادام که شایستگی خویش را حفظ کنی، ما تو را از حکومت کنار نخواهیم گذاشت، و هر آنکس که بر یهودیت یا مجوسیت باقی بماند، باید جزیه بدهد.»