1- أَبْغَضَ الرِّجَالِ إِلَى اللَّهِ الأَلَدُّ الْخَصِم.
بدترین اشخاص نزد خداوند، شخص ستیزه جو و لجوج است.
2- ابْنُ أُخْتِ الْقَوْمِ مِنْهُمْ، أَوْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ.
پسرِ خواهر هر قوم، جزو همان قوم، بحساب می آید.
3- اتَّقِ دَعْوَةَ الْمَظْلُومِ.
از دعای مظلوم بترس.
4- اتَّقُوا النار وَلوْ بِشقِّ تَمْرةٍ.
خود را از آتش جهنم دور نگه دارید، اگر چه با صدقه دادن نصف خرمائی باشد.
5- أَتِمُّوا الرُّکُوعَ وَالسُّجُودَ.
رکوع و سجده را به طور کامل انجام دهید.
6- اجْتَنِبُوا الْمُوبِقَاتِ: الشِّرْکُ بِاللَّهِ، وَالسِّحْرُ.
از کارهایی که باعث هلاکت می شود، بپرهیزید: شرک به خدا و سحر.
7- اجْعَلُوا آخِرَ صَلاتِکُمْ بِاللَّیْلِ وِتْرًا.
وتر را آخرین نماز خود در شب، قرار دهید.
8- اجْعَلُوا فِی بُیُوتِکُمْ مِنْ صَلاتِکُمْ.
بخشی از نمازهایتان را در منزل بخوانید. (منظور سنن و نوافل است).
9- أَجِیبُوا هَذِهِ الدَّعْوَةَ إِذَا دُعِیتُمْ لَهَا.
هرگاه به مراسم ازدواج دعوت شدید، آن را اجابت کنید.
10- أَحَبُّ الْحَدِیثِ إِلَیَّ أَصْدَقُهُ.
بهترین سخن نزد من، سخن راست است.
11- أُحِلَّتْ لِی الْغَنَائِمُ.
غنیمت های جنگی برای من حلال گردانده شده است.
12- أَخْنَى الأَسْمَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عِنْدَ اللَّهِ: رَجُلٌ تَسَمَّى: مَلِکَ الأَمْلاکِ.
روز قیامت، بدترین اسم ها نزد خداوند، نام مردی است که خود را شاهنشاه نامیده باشد.
13- إِذَا أَتَیْتَ مَضْجَعَکَ فَتَوَضَّأْ وُضُوءَکَ لِلصَّلاةِ.
قبل از رفتن به رختخواب وضوی کامل بگیر.
14- إِذَا أَتَیْتُمْ الْغَائِطَ فَلَا تَسْتَقْبِلُوا الْقِبْلَةَ وَلَا تَسْتَدْبِرُوهَا.
هنگام قضای حاجت رو و پشت به قبله نکنید.
15- إِذَا اسْتَأْذَنَ أَحَدُکُمْ ثَلَاثًا فَلَمْ یُؤْذَنْ لَهُ فَلْیَرْجِعْ.
هرگاه شخصی از شما، سه بار اجازه ورد خواست، و به وی اجازه داده نشد، بازگردد.
16- إِذَا اسْتَأْذَنَتْ امْرَأَةُ أَحَدِکُمْ إِلَى الْمَسْجِدِ فَلَا یَمْنَعْهَا.
هرگاه زن شخصی برای رفتن به مسجد، از او اجازه خواست، ممانعت نکند.
17- إِذَا اسْتَجْنَحَ اللَّیْلُ فَکُفُّوا صِبْیَانَکُمْ.
هنگامی که هوا، تاریک شد، کودکانتان را نگذارید.(از خانه، بیرون بروند).
18- إِذَا اشْتَدَّ الْحَرُّ فَأَبْرِدُوا بِالصَّلاةِ.
در شدت گرما، نماز ظهر را زمانی بخوانید که هوا اندکی سردتر شود.
19- إِذَا اقْتَرَبَ الزَّمَانُ، لَمْ تَکَدْ تَکْذِبُ رُؤْیَا الْمُؤْمِنِ.
نزدیک قیامت، به ندرت اتفاق می افتد که خواب مؤمن دروغ از آب در آید.
20- إِذَا أُقِیمَتْ الصَّلَاةُ فَلَا تَأْتُوهَا تَسْعَوْنَ.
هنگام برپایی نماز، شتابان به سوی آن نیایید.
21- إِذَا أَمَّنَ الإِمَامُ فَأَمِّنُوا.
هنگامی که امام آمین گفت، شما نیز آمین بگویید.
22- إِذَا انْتَعَلَ أَحَدُکُمْ فَلْیَبْدَأْ بِالْیَمِینِ.
هرگاه یکی از شما خواست کفش بپوشد، از سمت راست، شروع کند.
23- إِذَا أَنْفَقَ الرَّجُلُ عَلَى أَهْلِهِ یَحْتَسِبُهَا فَهُوَ لَهُ صَدَقَةٌ.
اگر شخصی به نیت اجر و پاداش بر اهل و خانواده ی خود انفاق کند، نفقه ی او صدقه محسوب می شود.
24- إِذَا أَنْفَقَتْ الْمَرْأَةُ مِنْ کَسْبِ زَوْجِهَا عَنْ غَیْرِ أَمْرِهِ فَلَهُ نِصْفُ أَجْرِهِ.
هرگاه زن بدون امر شوهرش از مال او صدقه بدهد، نصف پاداش آن را دریافت می کند.
25- إِذَا بَاتَتْ الْمَرْأَةُ مُهَاجِرَةً فِرَاشَ زَوْجِهَا لَعَنَتْهَا الْمَلَائِکَةُ حَتَّى تَرْجِعَ.
هرگاه زن در حالی بخوابد که بستر شوهرش را ترک نموده، فرشتگان تا صبح او را لعنت می کنند.
26- إِذَا تَوَاجَهَ الْمُسْلِمَانِ بِسَیْفَیْهِمَا فَکِلَاهُمَا مِنْ أَهْلِ النَّارِ.
هرگاه دو فرد مسلمان با شمشیر(به قصد کشتن) رو در روی هم قرار گیرند، هر دو به دوزخ خواهند رفت.
27- إِذَا تَوَضَّأَ أَحَدُکُمْ فَلْیَجْعَلْ فِی أَنْفِهِ مَاءً ثُمَّ لِیَنْثُرْ.
هرگاه، یکی از شما وضو میگیرد، آب در بینی نماید و آن را تمیز کند.
28- إِذَا جَاءَ أَحَدُکُمْ فِرَاشَهُ فَلْیَنْفُضْهُ.
هرگاه یکی از شما به رختخواب رفت، آن را تکان دهد.
29- إِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فُتِحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ.
با آمدن رمضان درهای بهشت گشوده می شود.
30- إِذَا دَخَلَ أَحَدُکُمُ الْمَسْجِدَ فَلْیَرْکَعْ رَکْعَتَیْنِ قَبْلَ أَنْ یَجْلِسَ.
هرگاه، یکی از شما وارد مسجد شود، قبل از اینکه بنشیند، دو رکعت نماز بخواند.
31- إِذَا دَعَا أَحَدُکُمْ فَلْیَعْزِمْ الْمَسْأَلَةَ.
هرگاه یکی از شما دعا کرد، باید درخواست خود را قطعی نماید.
32- إِذَا دَعَوْتُمْ اللَّهَ فَاعْزِمُوا فِی الدُّعَاءِ.
هر گاه خدا را صدا می کنید، قاطعیت داشته باشید.
33- إِذَا دُعِیَ أَحَدُکُمْ إِلَى الْوَلِیمَةِ فَلْیَأْتِهَا.
هرگاه، یکی از شما را به جشن عروسی، دعوت کردند، در آن، شرکت کند.
34- إِذَا رَأَیْتُمْ الْجَنَازَةَ فَقُومُوا.
هنگامی که جنازه را دیدید، برخیزید.
35- إِذَا زَنَتْ الْأَمَةُ فَاجْلِدُوهَا.
هرگاه کنیز مرتکب زنا شد، او را تازیانه بزنید.
36- إِذَا سَمِعْتُمْ الْإِقَامَةَ فَامْشُوا إِلَى الصَّلَاةِ وَعَلَیْکُمْ بِالسَّکِینَةِ.
هنگامی که اقامه را شنیدید، با آرامش و وقار به طرف نماز بروید.
37- إِذَا سَمِعْتُمْ بِالطَّاعُونِ بِأَرْضٍ فَلَا تَدْخُلُوهَا.
هرگاه شنیدید در سرزمینی طاعون وجود دارد، وارد آن نشوید.
38- إِذَا سَمِعْتُمْ صِیَاحَ الدِّیَکَةِ فَاسْأَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ.
هرگاه بانگ خروس را شنیدید، فضل و کرم خدا را مسئلت نمایید.
39- إِذَا سَمِعْتُمْ النِّدَاءَ فَقُولُوا مِثْلَ مَا یَقُولُ الْمُؤَذِّنُ.
هنگامی که صدای اذان را شنیدید، هر آن چه مؤذن می گوید، تکرار کنید.
40- إِذَا شَرِبَ أَحَدُکُمْ فَلا یَتَنَفَّسْ فِی الانَاءِ.
هنگام آب نوشیدن، در ظرف آب نفس نکشید.
41- إِذَا شَرِبَ الْکَلْبُ فِی إِنَاءِ أَحَدِکُمْ فَلْیَغْسِلْهُ سَبْعًا.
هرگاه، سگ در ظرف شما آب نوشید، آن را هفت بار بشویید.
42- إِذَا صَلَّى أَحَدُکُمْ لِلنَّاسِ فَلْیُخَفِّفْ.
هرگاه یکی از شما برای مردم امامت نمود، باید نمازش را کوتاه و سبک کند.
43- إِذَا ضُیِّعَتِ الأَمَانَةُ فَانْتَظِرِ السَّاعَةَ.
هرگاه که امانت ضایع شود، منتظر قیامت باش.
44- إِذَا عَطَسَ أَحَدُکُمْ فَلْیَقُلْ الْحَمْدُ لِلَّهِ.
هرگاه یکی از شما عطسه زد، الحمدلله بگوید.
45- إِذَا قَاتَلَ أَحَدُکُمْ فَلْیَجْتَنِبِ الْوَجْهَ.
هرگاه، یکی از شما دعوا کرد، از زدن به چهره، اجتناب کند.
46- إِذَا قَالَ الْإِمَامُ {غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ} فَقُولُوا آمِینَ.
هرگاه امام گفت: {غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ} بگویید: آمین.
47- إِذَا قَالَ الرَّجُلُ لِأَخِیهِ یَا کَافِرُ فَقَدْ بَاءَ بِهِ أَحَدُهُمَا.
هرگاه شخصی به برادرش بگوید: ای کافر! همانا کفر به یکی از آن ها بازگشت می کند.
48- إِذَا قُلْتَ لِصَاحِبِکَ یَوْمَ الْجُمُعَةِ: أَنْصِتْ، وَالإِمَامُ یَخْطُبُ، فَقَدْ لَغَوْتَ.
اگر روز جمعه که امام مشغول ایراد خطبه است، به کسی که در کنارت، نشسته است، بگویی: ساکت باش، سخن بیهوده ای گفته ای.
49- إِذَا کُنْتُمْ ثَلاثَةً فَلا یَتَنَاجَى رَجُلانِ دُونَ الآخَرِ.
اگر سه نفر بودید، دو نفر بدون مشارکت دیگری، با یکدیگر، درگوشی صحبت نکنید.
50- إِذَا مَرِضَ الْعَبْدُ أَوْ سَافَرَ کُتِبَ لَهُ مِثْلُ مَا کَانَ یَعْمَلُ مُقِیمًا صَحِیحًا.
هرگاه بنده ای مریض یا مسافر باشد (و نتواند اعمال دوران صحت و اقامتش را انجام دهد)، برای او پاداش اعمالی که در زمان اقامت و صحت انجام میداده است، نوشته می شود.
51- إِذَا نَعَسَ أَحَدُکُمْ وَهُوَ یُصَلِّی فَلْیَرْقُدْ.
هرگاه کسی از شما در نماز چرت زد، (نماز را رها کند) و بخوابد.
52- إِذَا هَلَکَ قَیْصَرُ فَلَا قَیْصَرَ بَعْدَهُ.
بعد از هلاکت قیصر، قیصری نخواهد آمد.
53- إِذَا هَلَکَ کِسْرَى فَلَا کِسْرَى بَعْدَهُ.
بعد از هلاکت کسرا، کسرایی نخواهد آمد.
54- إِذَا وُضِعَ الْعَشَاءُ وَأُقِیمَتْ الصَّلَاةُ فَابْدَءُوا بِالْعَشَاءِ.
هرگاه شام آماده شد و نماز اقامه گشت، ابتدا شام بخورید.
55- أَذْهِبِ الْبَاسَ رَبَّ النَّاسِ، اشْفِ وَأَنْتَ الشَّافِی.
ای پروردگار مردم! بیماری اش را برطرف ساز و شفا بده، زیرا تو شفا دهنده ای.
56- أَرْبَعُ خِلَالٍ مَنْ کُنَّ فِیهِ کَانَ مُنَافِقًا خَالِصًا إِذَا حَدَّثَ کَذَبَ وَإِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَإِذَا عَاهَدَ غَدَرَ وَإِذَا خَاصَمَ فَجَرَ.
چهار صفت وجود دارد که در هرکس باشد او منافق خالص است: 1- هنگام سخن گفتن دروغ می گوید. 2- خلاف وعده عمل می کند. 3- اگر عهد و پیمان ببندد، آن را می شکند. 4- هنگام دعوا، دشنام می دهد.
57- ارْبَعُوا عَلَى أَنْفُسِکُمْ فَإِنَّکُمْ لا تَدْعُونَ أَصَمَّ وَلا غَائِبًا.
بر خود نرمی و تلطف کنید، زیرا شما کر و غایبی را صدا نمی زنید.
58- ارْجِعْ فَصَلِّ فَإِنَّکَ لَمْ تُصَلِّ.
برگرد ونماز بخوان، زیرا تو نماز نخواندی.
59- ارْجِعُوا إِلَى أَهْلِیکُمْ فَعَلِّمُوهُمْ.
به خانواده هایتان بازگردید و آن ها را آموزش دهید.
60- ارْقُبُوا مُحَمَّدًا صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فِی أَهْلِ بَیْتِهِ.
مراعات محمد صلی الله علیه وسلم را در خانواده اش بکنید.
61- ارْمِ سَعد فِدَاکَ أَبِی وَأُمِّی.
تیر اندازی کن سعد. پدر و مادرم فدایت باد!
62- الْأَرْوَاحُ جُنُودٌ مُجَنَّدَة.
ارواح مانند لشکرهای گرد هم آمده هستند.
63- أُرِیتُ النَّارَ فَإِذَا أَکْثَرُ أَهْلِهَا النِّسَاءُ.
جهنم به من نشان داده شد، دیدم که بیشتر اهل آن زنان هستند.
64- أَسْبِغُوا الْوُضُوءَ.
کامل وضو بگیرید.
65- اسْتَوْصُوا بِالنِّسَاءِ خَیْرًا.
با زنان به نیکی رفتار کنید.
66- أَسْرِعُوا بِالْجِنَازَةِ.
جنازه را هرچه سریعتر به قبرستان ببرید.
67- اسْمَعُوا وَأَطِیعُوا، وَإِنِ اسْتُعْمِلَ عَلَیْکُمْ عَبْدٌ حَبَشِیٌّ کَأَنَّ رَأْسَهُ زَبِیبَةٌ.
گوش فرا دهید و اطاعت کنید، اگرچه امیر و فرمانروای شما برده ای حبشی تعیین گردد، که سرش به اندازه یک دانه کشمش باشد.
68- اشْتَدَّ غَضَبُ اللَّهِ عَلَى مَنْ قَتَلَهُ النَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ.
خداوند بر کسی که توسط پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم کشته شود، به شدت خشمگین می گردد.
69- أَشَدُّ النَّاسِ عَذَابًا یَوْمَ الْقِیَامَةِ الَّذِینَ یُضَاهُونَ بِخَلْقِ اللَّهِ.
سخت ترین مردم از جهت عذاب در روز قیامت، کسانی اند که برای آفرینش خداوند مانند می سازند.
70- اصْبِرُوا حَتَّى تَلْقَوْا اللَّهَ وَرَسُولَهُ.
شکیبا باشید، تا اینکه الله و رسولش را ملاقات کنید.
71- اصْبِرُوا فَإِنَّهُ لَا یَأْتِی عَلَیْکُمْ زَمَانٌ إِلَّا الَّذِی بَعْدَهُ شَرٌّ مِنْهُ.
صبر پیشه کنید، زیرا از هر زمانی که بر شما می آید، زمان بعدی بدتر خواهد بود.
72- أَصْدَقُ کَلِمَةٍ قَالَهَا الشَّاعِر:ُ أَلا کُلُّ شَیْءٍ مَا خَلا اللَّهَ بَاطِلٌ.
بهترین سخنی که شاعر به زبان آورده، این است که: بدانید هر کاری که خدا در آن نباشد، بیهوده و باطل است.
73- اصْنَعْ فِی عُمْرَتِکَ مَا تَصْنَعُ فِی حَجِّکَ.
هر آنچه در حج انجام می دهی، در عمره نیز انجام بده.
74- أَطْعِمُوا الْجَائِعَ وَعُودُوا الْمَرِیضَ.
گرسنه را غذا بدهید و بیمار را عیادت کنید.
75- أَطْفِئُوا الْمَصَابِیحَ بِاللَّیْلِ.
شب هنگام (وقت خواب)، فانوس ها را خاموش کنید.
76- اطَّلَعْتُ فِی الْجَنَّةِ فَرَأَیْتُ أَکْثَرَ أَهْلِهَا الْفُقَرَاءَ.
به بهشت سر زدم و دیدم که بیشتر بهشتیان، از فقرا هستند.
77- اعْتَدِلُوا فِی السُّجُودِ.
در سجده اعتدال را رعایت کنید.
78- أَعْظَمُ النَّاسِ أَجْرًا فِی الصَّلاةِ أَبْعَدُهُمْ فَأَبْعَدُهُمْ مَمْشًى.
بیشترین ثواب را در نماز، کسانی می برند که مسیر طولانی تری را طی نمایند. (یعنی هر اندازه از مسجد دورتر باشند، ثواب بیشتری خواهند برد).
79- اعْلَمُوا أَنَّ الْجَنَّةَ تَحْتَ ظِلَالِ السُّیُوفِ.
بدانید که بهشت، زیر سایه ی شمشیرها است.
80- اغْتَسِلُوا یَوْمَ الْجُمُعَةِ وَاغْسِلُوا رُءُوسَکُمْ.
روز جمعه غسل کنید و سرهایتان را بشویید.
81- أَفْضَلُ الصَّدَقَةِ مَا تَرَکَ غِنًى.
بهترین صدقه آن است که مازاد بر نیاز باشد.
82- اقْتُلُوا الْحَیَّاتِ.
مارها را بکشید.
83- اقْرَءُوا الْقُرْآنَ مَا ائْتَلَفَتْ قُلُوبُکُمْ.
تا زمانی که حضور قلب دارید، قرآن تلاوت کنید.
84- أَقِیمُوا صُفُوفَکُمْ وَتَرَاصُّوا.
صف های نمازتان را راست و منظم کنید.
85- أَکْبَرِ الْکَبَائِرِ: الْإِشْرَاکُ بِاللَّهِ وَعُقُوقُ الْوَالِدَیْنِ.
بزرگترین گناهان: شرک به خدا و نافرمانی والدین است.
86- أَکْبَرِ الْکَبَائِرِ: الْإِشْرَاکُ بِاللَّهِ وَقَتْلُ النَّفْسِ.
بزرگترین گناهان: شرک به خدا و قتل انسان است.
87- أَلَا أُخْبِرُکُمْ بِأَهْلِ الْجَنَّةِ کُلُّ ضَعِیفٍ مُتَضَعِّفٍ.
آیا شما را از اهل بهشت باخبر نسازم؟ هر ناتوان مستضعف.
88- أَلَا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ عَلَیْکُمْ دِمَاءَکُمْ.
بدانید! همانا خداوند خون هایتان را بر شما حرام قرار داده است.
89- أَلَا إِنَّ اللَّهَ یَنْهَاکُمْ أَنْ تَحْلِفُوا بِآبَائِکُمْ.
آگاه باشید! همانا خداوند شما را از این که بر پدران و اجداد خود سوگند بخورید، برحذر داشته است.
90- أَلا مَنْ کَانَ حَالِفًا فَلا یَحْلِفْ إِلاَّ بِاللَّهِ.
آگاه باشید، هرکس که میخواهد سوگند یاد کند، فقط به نام الله، سوگند یاد کند.
91- أَلْحِقُوا الْفَرَائِضَ بِأَهْلِهَا.
سهمیه های معین شده ی ارث را به صاحبان آن ها بدهید.
92- اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِی قَلْبِی نُورًا.
پروردگارا! در قلبم نوری قرار بده.
93- اللَّهُمَّ ارْحَمْ الْمُحَلِّقِینَ.
پروردگارا! بر کسانی که (درحج) موهای سرشان را می تراشند، رحم بفرما.
94- اللَّهُمَّ ارْزُقْ آلَ مُحَمَّدٍ قُوتًا.
پروردگارا! آل محمد را به اندازه نیاز روزی بده.
95- اللَّهُمَّ أَعِنِّی عَلَیْهِمْ بِسَبْعٍ کَسَبْعِ یُوسُفَ.
پرودگارا! مرا علیه آنان با هفت سال مانند هفت سال دوران یوسف کمک کن.
96- اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِقَوْمِی.
خدایا! قومم را ببخش.
97- اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْأَنْصَارِ وَلِأَبْنَاءِ الْأَنْصَارِ.
خدایا! انصار و فرزندان انصار را مغفرت کن.
98- اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُحَلِّقِینَ.
خدایا کسانی که (درحج) موهای سرشان را می ترشاند، مغفرت کن.
99- اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی وَارْحَمْنِی وَأَلْحِقْنِی بِالرَّفِیقِ الأعلى.
خدایا! مرا ببخش و بر من رحم کن و مرا به رفیق اعلی (جبرئیل یا انبیاء)، ملحق بگردان.
100- اللَّهُمَّ إِنَّ الْعَیْشَ عَیْشُ الْآخِرَهْ.
پرودگارا! همانا زندگانی، زندگی آخرت است.
101- اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ الْبُخْلِ.
پرودگارا! از بخل به تو پناه می برم.
102- اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ الْجُبْنِ.
پرودگارا! از بزدلی وترس به تو پناه می برم.
103- اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ الْخُبُثِ وَالْخَبَائِثِ.
پروردگارا! از شر شیاطین نر و ماده به تو پناه می برم.
104- اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ الْعَجْزِ وَالْکَسَلِ.
پروردگارا! از عجز، ناتوانی و تنبلی به تو پناه می برم.
105- اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ فِتْنَةِ النَّارِ.
خدایا! از فتنه ی آتش (جهنم)، به تو پناه می برم.
106- اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ الْکَسَلِ وَ الْبُخْلِ.
خدایا! از تنبلی و پیر و فرتوت شدن به تو پناه می برم.
107- اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ الْمَأْثَمِ وَالْمَغْرَمِ.
خدایا! از گناه و دین به تو پناه می برم.
108- اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ.
خدایا! از غم و اندوه به تو پناه می برم.
109- اللَّهُمَّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی ظُلْمًا کَثِیرًا.
پرودگارا! بر خود بسیار ستم کرده ام.
110- اللَّهُمَّ اهْدِ دَوْسًا وَأْتِ بِهِمْ.
خدایا! (قبیله) دوس را هدایت کن، و مشرف به اسلام گردان.
111- اللَّهُمَّ بَارِکْ لَنَا فِی شَامِنَا وَفِی یَمَنِنَا.
خدایا! در سرزمین شام و یمن ما برکت نازل فرما.
112- اللَّهُمَّ بِاسْمِکَ أَحْیَا وَأَمُوتُ.
بار خدایا! به نام تو می میرم و زنده می شوم.
113- اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَیْنِی وَبَیْنَ خَطَایَایَ کَمَا بَاعَدْتَ بَیْنَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ.
خدایا! بین من و گناهانم فاصله بیانداز، همانگونه که میان مشرق و مغرب فاصله انداختی.
114- اللَّهُمَّ مُنْزِلَ الْکِتَابِ سَرِیعَ الْحِسَابِ اللَّهُمَّ اهْزِمْ الْأَحْزَابَ.
خدایا! ای نازل کننده ی کتاب! و ای سریع الحساب! بارالها! احزاب را شکست بده.
115- أُمُّ الْقُرْآنِ هِیَ السَّبْعُ الْمَثَانِی وَالْقُرْآنُ الْعَظِیمُ.
سوره فاتحه ام القرآن و قرآن عظیم است.
116- إِنَّ أَتْقَاکُمْ وَأَعْلَمَکُمْ بِاللَّهِ أَنَا.
من از همه شما بیشتر از خدا می ترسم و او را بهتر می شناسم.
117- إِنَّ أَحَدَکُمْ إِذَا قَامَ فِی صَلاتِهِ، فَإِنَّهُ یُنَاجِی رَبَّهُ.
هنگامی که شما برای نماز می ایستید، باید بدانید که با پروردگارتان راز و نیاز میکنید.
118- إِنَّ أَحَدَکُمْ فِی صَلَاةٍ مَا دَامَتْ الصَّلَاةُ تَحْبِسُهُ.
تا زمانی که شما منتظر نماز هستید، گویا که در نمازید.
119- أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَابُ اللَّهِ.
بهترین گفتار، کتاب خدا (قرآن)، است.
120- إِنَّ أَحَقَّ مَا أَخَذْتُمْ عَلَیْهِ أَجْرًا کِتَابُ اللَّهِ.
سزاورترین چیزی که می توانید در برابر آن مزد بگیرید، آموزش کتاب خداست.
121- إِنَّ اللَّهَ تَجَاوَزَ لِی عَنْ أُمَّتِی مَا وَسْوَسَتْ بِهِ صُدُورُهَا مَا لَمْ تَعْمَلْ أَوْ تَکَلَّمْ.
خداوند از وسوسه های امتم و آن چه در دلهایشان می گذرد، تا زمانی که آن ها را عملی نکرده اند و یا بر زبان جاری نساخته اند، صرف نظر نموده است.
122- إِنَّ اللَّهَ حَبَسَ عَنْ مَکَّةَ الْفِیلَ.
خداوند، مانع از حمله فیل به مکه شد.
123- إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ عَلَیْکُمْ: عُقُوقَ الأُمَّهَاتِ.
خداوند نافرمانی مادران را بر شما حرام قرار داده است.
124- إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ مَکَّةَ.
خداوند، مکه را حرام قرار داده است.
125- إِنَّ اللَّهَ خَیَّرَ عَبْدًا بَیْنَ الدُّنْیَا وَبَیْنَ مَا عِنْدَهُ فَاخْتَارَ مَا عِنْدَ اللَّهِ.
خداوند به بنده ای اختیار داد تا از میان دنیا و آخرت، یکی را انتخاب نماید. وآن بنده، آخرت را انتخاب نمود.
126- إِنَّ اللَّهَ لَیُمْلِی لِلظَّالِمِ حَتَّى إِذَا أَخَذَهُ لَمْ یُفْلِتْهُ.
همانا خداوند به ظالم مهلت می دهد، ولی هنگامی که او را مؤاخذه کند، رهایش نمی سازد.
127- إِنَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ حَرَّمَ بَیْعَ الْخَمْرِ.
خدا و رسولش خرید و فروش شراب را حرام کرده اند.
128- إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْعُطَاسَ وَیَکْرَهُ التَّثَاؤُبَ.
خداوند عطسه را می پسندد ولی خمیازه را نمی پسندد.
129- إِنَّ أُمَّتِی یُدْعَوْنَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ غُرًّا مُحَجَّلِینَ مِنْ آثارِ الْوُضُوءِ.
امت من روز قیامت در حالی فرا خوانده می شوند که اعضای وضوی آنها بر اثر وضو می درخشد.
130- إِنَّ الْإِیمَانَ لَیَأْرِزُ إِلَى الْمَدِینَةِ کَمَا تَأْرِزُ الْحَیَّةُ إِلَى جُحْرِهَا.
سرانجام ایمان به مدینه باز خواهد گشت، همانطور که مار به سوراخش، باز می گردد.
131- إِنَّ بَنِی إِسْرَائِیلَ کَانَ إِذَا سَرَقَ فِیهِمُ الشَّرِیفُ تَرَکُوهُ وَإِذَا سَرَقَ فِیهِمُ الضَّعِیفُ قَطَعُوهُ.
اگر در میان بنی اسرائیل، فرد اصیل ومعروفی، مرتکب دزدی می شد، او را رها می نمودند. و اگر فرد ضعیفی، مرتکب دزدی می شد، دستش را قطع می
کردند.
132- إِنَّ بَیْنَ یَدَیْ السَّاعَةِ أَیَّامًا یُرْفَعُ فِیهَا الْعِلْم.
نزدیک برپایی قیامت، علم برداشته می شود.
133- إِنَّ حَقًّا عَلَى اللَّهِ أَنْ لَا یَرْفَعَ شَیْئًا مِنْ الدُّنْیَا إِلَّا وَضَعَهُ.
سنت خدا این است که هیچ چیزی در دنیا صعود نمی کند، مگر اینکه خداوند آنرا پایین *می*آورد.
134- إِنَّ خِیَارِکُمْ أَحْسَنَکُمْ أَخْلَاقًا.
بهترین شما، خوش اخلاق ترینتان است.
135- أَنَّ دَاوُدَ النَّبِیَّ عَلَیْهِ السَّلَام کَانَ لَا یَأْکُلُ إِلَّا مِنْ عَمَلِ یَدِهِ.
داود علیه السلام فقط از دسترنج خود، امرار معاش می نمود.
136- إِنَّ الدِّینَ یُسْرٌ.
دین آسان است.
137- أَنَّ رَجُلًا قَالَ لِلنَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ أَوْصِنِی قَالَ لَا تَغْضَبْ.
مردی به پیامبر صلی الله علیه وسلم گفت: مرا نصیحت کن. پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: خشمگین مشو!
138- إِنَّ شَرَّ النَّاسِ ذُو الْوَجْهَیْنِ.
بدترین مردم، انسان دو رو است.
139- إِنَّ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَا یَنْکَسِفَانِ لِمَوْتِ أَحَدٍ.
خورشید و ماه برای مرگ کسی نمی گیرند.
140- إِنَّ الصِّدْقَ یَهْدِی إِلَى الْبِرِّ وَإِنَّ الْبِرَّ یَهْدِی إِلَى الْجَنَّةِ.
همانا راستگویی انسان را به نیکی رهنمون می کند و نیکی انسان را به بهشت می رساند.
141- إِنَّ الْغَادِرَ یُرْفَعُ لَهُ لِوَاءٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.
روز قیامت بر هر شخص خائن، پرچمی نصب می کنند.
142- إِنَّ فِی الْجَنَّةِ بَابًا یُقَالُ لَهُ الرَّیَّانُ یَدْخُلُ مِنْهُ الصَّائِمُونَ یَوْمَ الْقِیَامَة.
در بهشت دری به نام ریان است که روز قیامت روزه داران از آن وارد جنت می شوند.
143- إِنَّ فِی الْجَنَّةِ لَشَجَرَةً یَسِیرُ الرَّاکِبُ فِی ظِلِّهَا مِائَةَ عَامٍ لَا یَقْطَعُهَا.
در بهشت درختی وجود دارد که فرد سوار کار، صد سال در زیر سایه ی آن حرکت می کند، اما نمی تواند آن را بپیماید.
144- إِنَّ هَذِهِ الْحَبَّةَ السَّوْدَاءَ شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ.
سیاه دانه، علاج هر بیماری است.
145- إِنَّ فِی الصَّلَاةِ لَشُغْلًا.
در نماز، مشغولیت وجود دارد.
146- إِنَّ کَذِبًا عَلَیَّ لَیْسَ کَکَذِبٍ عَلَى أَحَدٍ.
نسبت دادن دروغ به من، همانند نسبت دادن دروغ به هیچ کس دیگر نیست.
147- إِنَّ لِلَّهِ تِسْعَةً وَتِسْعِینَ اسْمًا مِائَةً إِلاَّ وَاحِدًا، مَنْ أَحْصَاهَا دَخَلَ الْجَنَّةَ.
خداوند نود و نه اسم دارد. یعنی یکی کمتر از صد. هر کس که آنها را حفظ نماید، به بهشت می رود.
148- إِنَّ لِلَّهِ مَا أَخَذَ وَلَهُ مَا أَعْطَى.
از آنِ خداست هر آن چه بدهد و بگیرد.
149- إِنَّ مِمَّا أَدْرَکَ النَّاسُ مِنْ کَلَامِ النُّبُوَّةِ إِذَا لَمْ تَسْتَحْیِ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ.
یکی از سخنانی که مردم از پیامبران گذشته دریافته اند، این است که: اگر شرم نداری هر چه خواهی کن.
150- إِنَّ الْمُؤْمِنَ لِلْمُؤْمِنِ کَالْبُنْیَانِ یَشُدُّ بَعْضُهُ بَعْضًا.
مؤمن برای مؤمن به منزله ی یک ساختمان است که هر بخش آن باعث تقویت بخش دیگر آن می شود